1. Wszystko, co w Adamie mam, to grzech i śmierć,
W Chrystusie zaś życie, sprawiedliwość jest;
Gdy przebywam w ciele, Adam wyraz ma,
Chrystus się wyraża, kiedy w duchu trwam.
2. W Adamie mój grzech skazuje mnie na śmierć,
Nawet gdy nie grzeszę, wyrok ważny jest;
Usprawiedliwienie win w Chrystusie mam
I już jestem sprawiedliwy, gdy w Nim trwam.
3. W ciele naturalne jest wyrażać grzech,
Upadła natura czynna wtedy jest;
W duchu królowanie w Bożym życiu mam,
W duchu bez wysiłku żyję, jak mój Pan.
4. Śmierć z Chrystusem gładzi stare życie me;
Gdy nie żyję w ciele, Adam martwy jest.
Chrystus boskim, nowym życiem dla mnie jest;
Gdy na ducha zważam, wnet przejawiam je.
5. Zważanie na ducha zbawczą drogą jest;
Gdy na ducha zważam, Pan wyraża się;
I zwyciężam, gdy do ducha zwracam się;
Na ducha zważając, w biegu mogę biec.
6. Zważając na ducha, krzyż możemy znać,
A moc zmartwychwstania może działać w nas;
Drogą tą przeze mnie Chrystus będzie żył
I dojrzały stanie się we wnętrzu mym.
7. W duchu Chrystus życiem i mym wszystkim jest,
Wszechzawierająco w nim umacnia mnie;
Kiedy żyję w duchu, święty jestem w Nim,
A Bóg Trójjedyny płynie w sercu mym.