1. Panie, gdy Ojca nie znał nikt,
Ojciec przez Ciebie do nas zszedł,
Abyśmy, nieświadomi Go,
Mogli z Nim w Tobie spotkać się.
2. Lecz gdy na ziemi byłeś tu,
Tylko nieliczni znali Cię,
Bo przesłonięty byłeś im;
Patrząc, nie zobaczyli Cię.
3. Teraz przyszedłeś jako Duch,
Jak Ojciec w Tobie niegdyś zszedł;
Jak dałeś poznać Ojca nam,
Tak dziś przez Ducha znamy Cię.
4. Dziś postać ciała zdjąłeś już,
By nie ograniczała Cię;
Dziś w naszym sercu jako Duch
Obficie nam udzielasz się.
5. Niegdyś nazwano Ojcem Cię,
A teraz Duchem jesteś w nas;
Duch inną Twą postacią jest,
Byś w naszych sercach dom swój miał.
6. Dziś jako Ducha znamy Cię —
Realny przepływ życia jest;
W Nim chwała Twa, charakter Twój
I wszystkie atrybuty Twe.
7. Serce w nas wielbi imię Twe,
Cenniejszy dla nas nie jest nikt;
Tak rzeczywisty jesteś, że
Nikt droższy nam nie mógłby być.