243 — Cóż za radość mam i społeczność wciąż (E558; 8.23)

Słowa: Elisha A. HoffmanMelodia 1

1. Cóż za radość mam i społeczność wciąż,
Gdy w Ramionach Wiecznych skrywam się!
Jakiż pokój i błogosławieństw moc,
Gdy Ramiona te trzymają mnie!

Ref.: Spocząć mogę,
Bo Ramiona te trzymają mnie;
Tak bezpiecznie
Dziś w Ramionach Wiecznych czuję się.

2. O, jak słodko jest iść po ścieżce tej
I w Ramionach Wiecznych przystań mieć!
Jakże droga ta jasna staje się!
W tych Ramionach zawsze przystań jest.

3. Nie mam czego już bać i lękać się,
Gdy Ramiona te trzymają mnie;
Pełny pokój mam, gdy Pan blisko jest
I w Ramionach Wiecznych skrywam się.