1. Jak niepojęty jest to fakt,
Że Tyś jest we mnie, a w Tobie ja;
Jak rzeczywista, Panie, jedność ta,
Jak wielka tajemnica ta!
2. Tyś za mnie ciało swoje dał,
Bym ja na zawsze w Tobie udział miał;
Tyś dla mnie cenną swoją przelał krew,
Mych grzechów ciężar zdjęty jest.
3. Tyś w zmartwychwstaniu zmienił sam
Swą formę, gdyś się Duchem życia stał;
Tyś przyszedł, by wypełnić sobą mnie,
By to, co masz, mym stało się.
4. Gdy znaki Twe widzimy tu,
Twe piękno, Panie, podziwiamy znów
I na wspomnienie wszystkich cierpień Twych
Za Twe pragnienie dzięki Ci.
5. Chleb, wino są pokarmem nam,
Co do słodyczy Twojej wiedzie nas;
Duch nasz z radością wciąż przyjmuje Cię,
Obficie Tobą sycąc się.
6. Tęsknimy, by Cię jeść i pić,
By Duchem Twoim w naszym duchu żyć,
Aż Ty napełnisz sobą całych nas,
Byś w nas pamiątkę swoją miał.