209 — Żywym chlebem dziś karmimy się (R366; E1150; 18.5)

Słowa: Autor nieznanyMelodia 1

1. Żywym chlebem dziś karmimy się
I ze źródła życia pijemy też,
A kto tak pije, Jezus rzekł,
Nie będzie pragnął nigdy już.
Co? Nie będzie pragnął już? Nie! Nie będzie pragnął już!
Co? Nie będzie pragnął już? Nie! Nie będzie pragnął już!
A kto tak pije, Jezus rzekł,
Nie będzie pragnął nigdy już.

2. Jako żywy chleb Pan się daje nam
Na tej uczcie, którą On wydał sam,
A kto Go je, powiedział Pan,
Nie będzie nigdy głodny już.
Co? Nie będzie głodny już? Nie! Nie będzie głodny już!
Co? Nie będzie głodny już? Nie! Nie będzie głodny już!
A kto Go je, powiedział Pan,
Nie będzie nigdy głodny już.

3. I powietrze żywe wdychamy też,
Oddychając Tym, co dał życie swe,
A kto oddycha, po wszech wiek
To Boże życie będzie miał.
Co? Boże życie miał? Tak! Boże życie miał!
Co? Boże życie miał? Tak! Boże życie miał!
A kto oddycha, po wszech wiek
To Boże życie będzie miał.

4. Żywe wino wciąż pijemy też,
W duchu życiem tym upajamy się,
A kto tak pije, niechaj wie,
Że Bożą radość będzie miał.
Co? Bożą radość miał? Tak! Bożą radość miał.
Co? Bożą radość miał? Tak! Bożą radość miał.
A kto tak pije, niechaj wie,
Że Bożą radość będzie miał.

5. Chrystus zmartwychwstałym Królem jest,
Umarł, abyś mógł wieczne życie mieć;
Jeśli przyjmiesz Go, zaśpiewasz też,
I już na wieki będziesz żył.
Co? Na wieki będę żył? Tak! Na wieki będziesz żył!
Co? Na wieki będę żył? Tak! Na wieki będziesz żył!
Jeśli przyjmiesz Go, zaśpiewasz też,
I już na wieki będziesz żył.