1. Syna dał Bóg, który miłością jest;
Człowiek upadł, ginie w grzechu,
A On Syna nam dał;
Dobroć swą i miłość okazując nam
W tym, że za nas, grzesznych ludzi,
Umarł Chrystus sam.
Ref.: Umiłowanego nie oszczędził Bóg;
Ojcze, wielkie dzięki —
Skarb nam dałeś swój!
2. Jakże nam sens pojąć miłości tej?
Niesłychane! Niebywałe!
Lecz odkupiłeś mnie.
Kochał Bóg, w miłości człowiekiem się stał;
Przekleństwo moje wziął, za mnie przybito Go,
Na krzyżu umarł On.
Ref.: Umiłowanego posłał Ojciec nam;
On krew swą za nas przelał
I zdobył nas!
3. Tak Bóg świat ukochał, że Syna dał;
Uwierz w Niego! Nie giń! Przyjmij
Wiecznego życia dar!
Uwierz w Niego! Nie giń! Przyjmij
Wiecznego życia dar!