1. Panie, chwalimy Cię za Twój plan,
By z nas uczynić mieszkanie swe;
Ty żyjesz w nas i napełniasz nas,
Tak w Synu swoim wyrażasz się.
2. Choć nas na obraz stworzyłeś swój
I władzę swą przekazałeś nam,
To człowiek gliną jedynie jest
I Twej boskości śladu mu brak.
3. Gdy jako życie bierzemy Cię,
Natura Twa naszą staje się;
Ty zespalając ze sobą nas,
Masz wyraz — Ciało chwalebne swe.
4. Gdy przez nas życie przepływa Twe,
Napełnia, odnawia całych nas
I przeobraża na obraz Twój,
W kamienie drogocenne tak.
5. Wiemy, że nie dla podziwu to,
Lecz abyś mógł materiały mieć,
By nas budować w chwalebny dom,
Z drogich kamieni mieszkanie Twe.
6. Panie, tu się oddajemy Ci;
Przyjmij nas dziś w mądre ręce swe;
Zginaj nas, łam, w sobie buduj dom,
Co zaspokoi pragnienie Twe.
7. Złam to, co dawną naturą jest,
Kres połóż mnóstwu dziwacznych cech;
Rozpraw się z niezależnością w nas,
Jedność z świętymi pragniemy mieć.
8. Oblubienicą będziemy Twą,
Będziemy mieszkać w komnacie Twej,
Pełnią miłości Twej cieszyć się,
Byś znalazł zaspokojenie swe.