1. Gdy patrzę, Ojcze, na wielkość stworzenia,
Nieba i ziemi podziwiając cud,
Twe dzieła, Boże, nie do policzenia
Potęgę Twą objawiające tu,
Ref.: Me serce w uwielbieniu śpiewa Ci,
Jak wielkiś Ty, jak wielkiś Ty!
Przez wieczność całą będę śpiewał Ci,
Jak wielkiś Ty, jak wielkiś Ty!
2. Gdy Twoim z łaski cieszę się zbawieniem,
Żeś swego Syna jedynego dał —
On zmarł, byś Ty w nas nowe swe stworzenie
I swego życia pełny wyraz miał,
3. Gdy w Twym kościele widzę świętych rzesze
I każdy w sobie życie Twoje ma,
Jak budowani w Twoje są mieszkanie,
Twej boskiej pełni wyrażają dar,
4. Gdy oczekuję przyjścia wieku pełni,
By w Jeruzalem Nowej udział mieć,
Gdzie w nowym niebie i na nowej ziemi
Wszystko, kim jesteś, w nich wyrazi się,