1. Wszelkie korony włóż
Dziś na Baranka skroń;
Patrz, jak zagłusza niebios chór
Melodii innych ton!
O, zbudź się duszo ma
I Jemu śpiewaj pieśń!
On zmarł za ciebie — chwal Go! Król
To niezrównany jest.
2. Ukoronujmy Go,
Wcielonym Bogiem On;
Trofea, które zdobył sam,
Dziś zdobią Jego skroń.
Z Dawida drzewa jest,
On jego owoc, pęd
I korzeń — miłosierdzie swe
Nam nieustannie śle.
3. Ukoronujmy Go,
Miłości Panem On;
Zobaczmy piękno Jego ran,
Co dzisiaj w chwale są.
By pojąć w pełni to,
Aniołom brak jest sił;
Spuszczają swój płomienny wzrok
Wobec tajemnic tych.
4. Ukoronujmy Go,
Pokoju Panem On;
Pod Jego berłem wojen kres
I wszystko wielbi Go.
On wiecznym Królem jest;
U Jego rannych stóp
Roznoszą kwiaty chwały dziś
Woń słodką wiecznie już.
5. Ukoronujmy Go,
Zwierzchnikiem czasu On
I Stwórcą jest niebieskich sfer;
W stworzeniu chwalmy Go!
Bądź wywyższony dziś,
Odkupicielu nasz!
Twa chwała nie zakończy się,
Na wieki będzie trwać.