1. Opuścił chwałę swą,
By na ziemi znaleźć dom,
Mój Zbawca, Bóg i Pan,
Na imię Jezus miał.
W żłobie zrodzony,
Przez swych odrzucony,
Cierpienia, smutku i boleści Mąż.
Ref.: O, jakże kocham Go!
Jakże uwielbiam Go!
Mój oddech, słońca blask,
Moje wszystko — On.
Wielki Stworzyciel —
Mój Wybawiciel,
Pełnia boskości zamieszkała w Nim.
2. Jego zstąpienie
Naszym odkupieniem,
Gdy w ciemnej nocy świat
I w beznadziei trwał.
Czuły, łaskawy Bóg
Splendor pozostawił swój,
By uwieść, zdobyć, zbawić duszę mą.
3. Chwili nie zwlekał,
Postać wziął człowieka;
W krwi, ciele udział miał,
Objawił skryty plan.
Śmierć Twoja, Panie,
Tajemnicą dla mnie;
Dziś wiem, że wielkim „Jestem” jesteś Ty!