1. W mądrości swojej, z woli swej,
O Boże Ojcze, Ty
Powziąłeś zamysł, by Twój Syn
Wypełnił wszystko w nim.
Ref.: Jak mądrość Twa głęboka jest,
Nie sposób zbadać jej;
My jednak miłosierdzie Twe
I łaskę mamy w niej.
2. Cudowne są Twe dzieła! Któż
w myśl Twoją wgłębi się?
Bo z Ciebie, poprzez Ciebie i
Dla Ciebie wszystko jest.
3. Byś miłosierdzie swe okazał,
Wszystko w grzechu jest,
By w niczym innym, tylko w Tobie
Człowiek chlubił się.
4. W mądrości, Panie, poprzez krzyż
Ty odkupiłeś nas,
Byś w naszym duchu złożyć mógł
Siebie samego — skarb.
5. Zwierzchnościom mądrość Twa przez kościół
Jawna staje się;
Twa mądrość różnorodna tak
Objawia przez nas się.
6. Twa mądrość w świętym mieście będzie
Znana w pełni, gdy
Będziemy się chlubili wiecznie
W miłosierdziu Twym.