1. Co za wstyd i smutek gorzki,
Że był kiedyś taki czas,
Gdym odrzucił Zbawiciela,
Gdym Mu hardo odpowiedział:
„Nie chcę Cię, chcę żyć sam ja”,
„Nie chcę Cię, chcę żyć sam ja”.
2. Lecz mnie znalazł, Go ujrzałem,
Kiedy z krzyża modlił się,
Krwawiąc: „Przebacz im to Ojcze”;
Rzekło serce moje tęskne:
„Trochę Ciebie, trochę mnie”,
„Trochę Ciebie, trochę mnie”.
3. Jego czułe miłosierdzie
Leczy, wspiera mnie co dzień;
Słodkie, silne, tak cierpliwe
Sprawia, że z mych ust szept spływa:
„Więcej Ciebie, a mniej mnie”,
„Więcej Ciebie, a mniej mnie”.
4. Wyższa niż najwyższe niebo,
Głębsza niż najgłębsze z mórz —
Miłość Twa mnie pokonała;
Proszę Cię więc całym sercem:
„Ze mnie nic, Ty tylko już”,
„Ze mnie nic, Ty tylko już”.