1. Przychodzę przed Twój łaski tron,
Me serce głód uciszyć chce
I przyjąć miłosierdzia dar,
W potrzebie zasób łaski Twej.
2. Tu widzę Twą promienną twarz,
W me serce wnika światło jej,
Uzdrawia i pochłania śmierć,
Słabości, winy, skazy me.
3. Tu światło Twe oświetla mnie,
Obnaża mój prawdziwy stan;
Twej krwi skuteczność widzę tu —
W niej oczyszczenie z grzechów mam.
4. Twój Duch namaszcza mnie tu też,
Przenika Twą istotą mnie,
Więc Tobą mogę cieszyć się
I głębiej poznać serce Twe.
5. Przed Tobą czytam Słowo Twe —
Zapala świecznik kapłan Twój;
Olejem dla mnie jest Twój Duch,
On światłem słów, bym widzieć mógł.
6. W modlitwie trwać przed Tobą chcę
I woń kadzidła miłą wznieść;
Tyś jako Duch kadzidłem tym,
Co z mą modlitwą miesza się.
7. Twe Słowo — pokarm, światło me —
Nasyca i oświeca mnie;
Nim pragnę więcej karmić się
I tak zaspokojenie mieć.
8. I żywą wodą jesteś Ty,
Co ożywienie pełne śle;
W modlitwie pragnę więcej pić,
By żywy przepływ w sobie mieć.
9. Kadzidłem Bogu miłym Tyś,
W Tobie mnie, Panie, przyjął Bóg;
Chcę jeszcze więcej modlić się,
Twą słodką woń darując Mu.
10. Gdy czytam, Ty napełniasz mnie,
W modlitwie stale dajesz pić;
Zaopatrujesz w siebie mnie,
Bym mógł przydatny Tobie być.
11. Społeczność tę wciąż pragnę mieć,
W modlitwie Słowem wdychać Cię;
Tak tęsknię, byś przesycał mnie,
Aż ze mnie Ty przelejesz się.