1. Zbyt trudno w słowach opisać to,
Jak wolny człowiek jest,
Gdy z ziemskich przekupstw Bóg wyrwał go,
By móc dla siebie mieć;
Posiada w Nim wszystko: życie, śmierć,
Co było, co nadejść ma.
W Chrystusie jego oddech jest,
W Chrystusie dom swój ma.
2. Gdy takich jak my wybiera Król,
By z Nim dzielili tron,
To niepojęte odmówić Mu,
By miał nas tylko On;
Więc nie mów o poświęcaniu się,
Bo przywilejem to jest:
Za każdą cenę Jego być,
By w pełni posiadł cię.
3. O, powstań i pochwyć szansę tę!
Daj część, by całość mieć,
By ludzie i to, co zdarzy się,
Służyli duszy twej.
Twym wszystko, gdy Jego stajesz się
I gdy w jedności z Nim trwasz;
W Nim jest obfite życie i
Od lęku wolność twa.
(alternatywna wersja ostatniej linijki:
Królestwa przyjdzie czas.)