1. Gdy pokój jak rzeka wciąż płynie drogą mą,
Gdy sztorm smutku i żalu trwa,
Ty mnie nauczyłeś, mów na dolę swą:
Zgadza się, zgadza się dusza ma.
Ref.: Zgadza się dusza ma!
Zgadza się, zgadza się dusza ma!
2. I choćby wróg smagał i wiele przyszło prób,
Niech pewność ta kieruje mną,
Że Chrystus już wejrzał na mój nędzny stan
I krew swą przelał za duszę mą.
3. Mój grzech — o, jak wielce chwalebna to myśl —
W całości nie w części jest wszak
Przybity do krzyża, nie niosę go już;
Pana chwal, Pana chwal, duszo ma!
4. „Żyć dla mnie to Chrystus” — chcę tego i ja;
Gdy mrok wokół mnie kłębi się,
Nie mój ból już, bo w śmierci i w życiu też
Pokój swój dajesz wciąż duszy mej.