1. Wieczny Bóg posiadał zamysł,
Jeszcze zanim powstał czas;
I gdy przyjdzie czasu koniec,
Plan ten w wieczność wniesie nas.
Trzeba czasu, by w procesie
Wszystko dokonało się;
W czasie tylko wędrujemy —
Przeznaczeniem wieczność jest.
2. Grono ludzi w swoim planie
Bóg zbudować pragnie więc,
Scalić, sprawić, by człowiekiem
Jednym nowym stali się.
Wtedy życiem i naturą
Jego sam Bóg stanie się,
Zespalając Ducha z naszym
Ku radości, chwale swej.
3. Bóg pracuje w trzech kierunkach,
Aby swój wypełnić cel;
I by siebie nam udzielić,
Ojcem, Synem, Duchem jest.
Po to stworzył niebo, ziemię
Wraz ze wszystkim, co w nich jest,
I człowieka, który z ciała,
Duszy, ducha składa się.
4. Duch nasz centrum jest uwagi,
Na nim skupił Bóg swój plan;
Kto imienia Jezus wzywa,
Z Jego Duchem jedność ma.
Z głębi, z centrum, po obrzeża
Bóg przesyci każdą część
I wypełni w naszym sercu
Umysł, wolę, uczuć treść.
5. W życiu Jego budowani,
Miłość w jedno wiąże nas;
Bóg dziś zamysł swój wypełnia,
Kończy to, co zaczął sam.
Panie, wzrastaj w naszym wnętrzu
I tak stale buduj nas
W jedno zbiorowe naczynie,
W którym treścią jesteś sam.
6. Ostatecznie, w rezultacie
Będzie kościół w chwale stał;
Uwieńczeniem on zamysłu,
Który od wieczności trwał.
Bóg uzyska swe naczynie,
W którym chwałę zawrze swą.
Cel Twój jest dziś naszym, Panie!
W pełni w nas osiągnij go!