1. Pan — skarb bezcenny — przyszedł raz,
By umrzeć i odrodzić nas;
Znów przyjdzie, by mieć wiecznie w nas
Oblubienicę swoją.
Ref.: Jezu, przyjdziesz znowu wnet!
Tyś nam Oblubieńcem jest!
Zyskuj miejsce w nas, by mieć
Oblubienicę swoją!
2. Nie tylko tego pragnie Pan,
By odkupienie ludziom dać,
Lecz, aby ktoś koszt ponieść chciał,
By być małżonką Jego.
3. Musimy jak dziewice być,
Co męża widzą tylko w Nim,
By, gdy powróci, wiecznie być
Oblubienicą Jego.
4. Czy chcemy kochać wciąż ten świat,
Gdy perły Chrystus pragnie tak?
To Jemu miłość chciejmy dać,
By wrócił tu na wieki.