1. Panie, Twoi odkupieni
Ciałem Twym i pełnią są;
W nich zostałeś uwielbiony,
Masz oblubienicę swą.
Tyś jej wszystkim już na wieki,
Ona — wyraz bogactw Twych;
W pełni ją przesycasz sobą,
Z nią swą chwałę dzielisz Ty.
Ref.: Oto święte miasto,
Pełne Bożej chwały,
Pełny wyraz w człowieczeństwie
Bóg na wieki ma.
2. Tajemnica pobożności:
Bóg z człowiekiem scalił się.
On w swej chwale ma w człowieku
Wyraz swój, mieszkanie swe.
To powszechne jest naczynie,
Cała pełnia Boga w nim,
By wyrazem Jego piękna
I świętości Jego być.
3. Żywe połączenie świętych,
Których przeobraził On;
Jako perły i kamienie
Tu na obraz Jego są.
Z tronu Boga, z jego centrum,
Płynie rzeka żywych wód;
Chrystus — drzewo życia kwitnie,
Owoc swój wydając tu.
4. Oto wieczny złoty świecznik,
Chrystus — lampą światła tu;
Bóg w Chrystusie, światło chwały,
Świeci jasno jako Duch.
Człowiek w Bogu, Bóg w człowieku
Ostateczny wyraz ma;
To ich wspólne jest mieszkanie,
Co wypełnia Boży plan.