1. Milcz, moja duszo, czekaj, aby Pan
Mówił do ciebie, zanim powiesz coś.
Modlitwę w tobie inicjuje Bóg;
Jesteś kanałem, by wyrażać Go.
2. Milcz, moja duszo, Panu mówić daj!
Powstrzymaj myśli swe i wolę swą.
Pozwól, by Bóg namaścił sobą cię,
Cel swój wypełnił przez modlitwę twą.
3. Milcz, moja duszo, Panu mówić daj!
Ucisz życzenia i zamiary swe
I ziemskich trosk i wezwań ucisz głos;
Boże żądania niech wypełnią się.
4. Milcz, moja duszo, Panu mówić daj!
Serce i umysł niech ogarnie duch.
Niech duch pokaże, co objawia Bóg;
Ty w posłuszeństwie bądź poddana mu.
5. Milcz, moja duszo, Panu mówić daj!
Pozwól, by Duch przez ciebie modlił się.
Istotę swą poruszyć pozwól Mu;
Sam Bóg wyrazi się w modlitwie twej.
6. Milcz, moja dusza, Panu mówić daj!
Aż w duchu jedno z Bogiem staniesz się,
Przez ducha całą cię posiądzie Bóg
I w obraz Syna przeobrazi cię.
7. Milcz, moja duszo, czekaj, aby Pan
Swobodnie już przez ciebie płynąć mógł,
By wszelkie słowa i działania twe
Spełniały to, co sam zamierzył Bóg.