1. Panie, tchnij swojego Ducha,
Naucz mnie, jak wdychać Cię,
Pomóż wylać na Twe łono
Życie mego „ja” i grzech.
Ref.: Tak wydycham z siebie smutek
I wydycham grzech;
Wdycham, wdycham, wdycham pełnię
I bogactwa Twe.
2. Własne me wydycham życie,
Aby Twym napełniać się;
Rzucam słabość mą i siłę,
Wdycham boskie życie Twe.
3. Złą naturę mą wydycham,
Dla mnie Ty poniosłeś ją;
Twą oczyszczającą pełnię
Wdycham, w Tobie żyję wciąż.
4. Smutek mój wydycham teraz
Na Twą delikatną pierś;
Wdycham radość i pociechę,
Pokój, ukojenie Twe.
5. I chorobę mą wydycham,
Ty poniosłeś ciężar jej;
Wdycham Twoje uzdrowienie,
Obiecane duszy mej.
6. I tęsknoty me wydycham
W miłujące ucho Twe;
Odpowiedzi Twych wdychanie
Koi wątpliwości me.
7. Tak oddycham w każdej chwili,
Czerpiąc z Ciebie życie me;
Oddychając, żyję Tobą,
Niech Twój Duch dziś we mnie tchnie.