205 — W Słowie mówi Bóg, byś to wiedzieć mógł (R361; E1144)

Słowa: Autor nieznanyMelodia 1

1. W Słowie mówi Bóg, byś to wiedzieć mógł,
Że na obraz swój uczynił cię,
Byś wyrażał Go, ziemią władał, bo
Tak swój wieczny plan wypełnić chce.

Ref.: Obraz, obraz,
Na swój obraz Bóg uczynił cię.
Obraz, obraz,
Tak swój wieczny plan wypełnić chce.

2. Żadnych reguł On nie dał, tylko to:
„Wolno ci z każdego drzewa jeść,
Lecz z jednego nie, bo uśmierci cię”;
Owocu poznania nie je się.

Ref.: Owoc, owoc,
Owocu poznania nie jedz, nie!
Owoc, owoc,
Owocu poznania nie je się.

3. Lecz w ogrodzie też drzewo życia jest,
Bóg pokazał człowiekowi je.
Przyszedł jednak wróg i człowieka zwiódł,
By z drugiego drzewa zechciał zjeść.

Ref.: Upadł, upadł,
Człowiek zjadł i przyjął w siebie śmierć.
Upadł, upadł,
Teraz trzeba go odzyskać więc.

4. Przyszedł Jezus, by drzewem życia być,
Spełnić wszystko, czego żądał Bóg,
I odkupić nas, nowe życie dać,
Być pokarmem, bym Go jeść dziś mógł.

Ref.: Jezus, Jezus,
Jakże dobry do jedzenia jest!
Jezus, Jezus,
Prawdziwym pokarmem On stał się.

5. Jezus nie chciał, bym karmił umysł i
Swym poznaniem tylko pysznił się.
Przyszedł po to, by ucztą dla nas być,
By nie badać Go, lecz tylko jeść.

Ref.: Ucztuj, ucztuj,
On naprawdę zaspokoi cię.
Ucztuj, ucztuj,
On dziś drzewem życia dla nas jest.

6. Gdy tak jemy Go, wciąż w nas wzrasta On —
Życie oraz liczby zwiększą się.
Ujrzeć musisz, jak Bóg odzyskał nas —
Nie religią Pan, lecz ucztą jest.

Ref.: Jedz Go, jedz Go,
Tylko Jego dzisiaj trzeba nam.
Jedz Go, jedz Go,
Kto Go je, ten będzie życie miał.

7. Jeśli chcesz Go żyć, jeść Go musisz i
Nigdy nie przestawać karmić się.
Gdy kościoły to będą czynić wciąż,
Wnet powrotu Pana przyjdzie dzień.

Ref.: Jedzmy, jedzmy
I nie przestawajmy karmić się!
Jedzmy, jedzmy,
Wnet powrotu Pana przyjdzie dzień.