326 — W Babilonie, gdzie zniewolono nas (R614; E1252; 15.5)

Słowa: Autor nieznanyMelodia 1

1. W Babilonie, gdzie zniewolono nas —
Rozproszenie i jedności brak;
W ziemi obcej nam siedzieliśmy tak,
Aż naszego ducha wzbudził Pan.
Wzbudził, wzbudził!
Pan pobudził ducha w każdym z nas.

2. Z Babilonu, gdzie sekt obfitość jest,
I z podziałów powstać trzeba nam;
Bracia, Babilon, to niedobry grunt,
Nic dobrego nie zyskamy tu.
Powstań, powstań!
Tak! Z podziałów trzeba powstać nam!

3. Wprost z niewoli do Jerozolimy,
Bóg jest z nami, pójdźmy wszyscy wraz!
Na jedności grunt, sekt już nie ma tu;
Bóg jest z nami, nie zwlekajmy już!
Pójdźmy, pójdźmy!
Bóg jest z nami, pójdźmy wszyscy wraz!

4. Czasze, w których Duch, dziś ze sobą weź
I Chrystusa pełne misy też!
Wszystkie sprzęty więc Pana zabierz tam —
Do kościoła, jak On pragnie sam.
Zabierz, zabierz!
Święte sprzęty więc ze sobą weź!

5. Już w Jeruzalem, bo nas wybrał Pan,
Więc świątynię wybudujmy Mu!
Jednomyślnie i razem służąc dziś
Tę świątynię zbudujemy tu.
Buduj, buduj!
Dziś świątynię Pańską buduj tu!